Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Μentha aquatica
Γένος: Mentha
Οικογένεια: Lamiaceae / Λαμιοειδή
Συχνές ονομασίες: Watermint / Μέντα η υδροχαρής, βληχώνι, γλυφώνι, νερομέντα, φλισκούνι, φλησκούνι.
Πολυετές, ποώδες είδος άγριας μέντας, το οποίο συναντάται ως αυτοφυές στις όχθες λιμνών, σε ρέματα, τάφρους και λιβάδια σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, Ασίας και της Αφρικής. Ανθοφόρο φυτό που τα θρυμματισμένα φύλλα αναδύουν άρωμα δυόσμου, ιδιαίτερης καλλωπιστικής αξίας καθώς σχηματίζει σφαίρες λουλουδιών, πόλο έλξης για πεταλούδες, μέλισσες κ.ά. Παραδοσιακό λαϊκό φάρμακο και μαγειρικό μυρωδικό.
Ο σπουδαίος φαρμακολόγος της αρχαιότητας Διοσκουρίδης (1ος αι. μ. Χ.) το αναφέρει ως «γλήχων» ή «βλήχρον» , κι αναφέρεται στις θεραπευτικές του ιδιότητες στο πεντάτομο έργο του «Περὶ ὕλης ἰατρικῆς» ως αντιαρθριτικό.