Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Tanacetum parthenium
Γένος: Tanacetum
Οικογένεια: Asteraceae
Συχνές ονομασίες: feverfew / Τανάκητον το παρθένιον, τανατσέτο, παρθενούλι, βασκαντήρα, καρυοφύλλι, βαλσαμόχορτο, χρυσάνθεμο, κρινάνθεμο, αθανασία.
Πολυετής πόα αποτελούμενη από πολυάριθμες ταξιανθίες με άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Η ανθοφορία του διαρκεί από τα τέλη της άνοιξης έως και τα μέσα του φθινοπώρου. Το φυτό δε ξεπερνάει σε ύψος τα 60εκ.
Ευδοκιμεί σε εδάφη με καλή αποστράγγιση και προσήλιες θέσεις φύτευσης.
Το φυτό ήταν γνωστό από την εποχή του Ιπποκράτη ως “παρθένιον” λόγω της ισχυρής θεραπευτικής δράσης που παρουσιάζει. Συγκεκριμένα, στην παραδοσιακή φαρμακευτική το βότανο αυτό θεωρούνταν ως γυναικείο υμνόντας τις ικανότητες του ως “γενικο δυναμωτικό και καθαριστικό της μήτρας, αποβάλλει τον πλακούντα και εκάνει στη γυναίκα όλα τα καλά που μπορεί να ελπίζει από το βότανο” σύμφωνα με τον Άγγλο ιατρό Νίκολα Κουλπέπερ. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ως αντιπυρετικό, εμμηναγωγό, αναλγητικό, κατά των ρευματικών κι αρθριτικών πόνων κ.ά. Σήμερα σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες το βότανο αποδεικνύεται ότι εμποδίζει την απελευθέρωση της ορμόνης σεροτονίνης, η οποία πιστεύεται ότι πυροδοτεί τις ημικρανίες.