Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Helleborus orientalis “Alba”
Γένος: Helleborus
Οικογένεια: Ranunculaceae
Συχνές ονομασίες: Hellebores, white hellebore, white stem hellebore / Ελλέβορος ο λευκός.
Πολυετές, αειθαλές, ανθοφόρο φυτό, αποτελούμενο από πράσινα, επιμήκη, λογχοειδή, στα περιθώρια οδοντωτά φύλλα που εξαπλώνονται στο έδαφος σε κυκλική διάταξη και δεν ξεπερνά σε ύψος τα 40 εκατοστά. Ανθοφορεί με λευκά άνθη κατά τη διάρκεια του χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης. Προτιμά τις σκιερές θέσεις φύτευσης και τα μέσης υγρασίας εδάφη.
Ο ελλέβορος χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, όμως χρήζει ιδιαίτερης προσοχής καθώς είναι καυστικός και δηλητηριώδης, λόγω των τοξικών στοιχείων ελλεβορίνη και ελλεβορεΐνη που περιέχονται στο φυτό. Ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως «ἐλλέβορος λευκός» κι αναφέρεται στις φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού ως θεραπεία της μανίας, της υποχονδρίας, της παράκρουσης κι ως αντικαταθλιπτικό.
Το φυτό ελλέβορος λόγω της τοξικότητας του χρησιμοποιήθηκε ως δηλητήριο για την πρόκληση του θανάτου στους θανατοποινίτες, επίσης σύμφωνα με μελετητές ο Μέγας Αλέξανδρος πιθανώς να δηλητηριάστηκε και τελικά να πέθανε από ελλέβορο, ύστερα από μια επώδυνη εξασθένηση του οργανισμού του που διήρκεσε 12 ημέρες. Καθώς η συμπτωματολογία του ελλέβορου συμπίπτει με τις περιγραφές του ιστορικού Διόδωρου και του «βασιλικού ημερολογίου».