Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Laurus nobilis L.
Γένος: Laurus
Οικογένεια: Lauraceae / Λαουρίδες (δαφνοειδή)
Συχνές ονομασίες: sweet bay, bay, bay laurel, bay leaf laurel, Grecian laurel, sweet laurel, sweetball tree, bay tree, sweet bay leaf / Δάφνη η ευγενής, δάφνη, βάγια ή βαγιά, δαφνολιά, φυλλάδα.
Αρωματικός θάμνος ή μικρό δέντρο, αποτελούμενο από αρωματικά, εναλλασσόμενα, λογχοειδή, βαθυπράσινα με μικρό μίσχο κι ελαφρώς κυματιστά φύλλα. Το φυτό ανθοφορεί κατά τη διάρκεια της άνοιξης και στη συνέχεια φέρει κυανόμαυρους καρπούς, ωοειδούς σχήματος δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα, που γίνονται μαύροι κατά την ωρίμανσή τους. Το φυτό ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά και καλά αρδευόμενα εδάφη, έχει σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής ελιάς. Από τους καρπούς παράγεται το δαφνέλαιο, που έχει μορφή αλοιφής και στη συνηθισμένη θερμοκρασία είναι πράσινο. Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα. Δεν είναι γνωστή η ετήσια παγκόσμια κατανάλωση φύλλων δάφνης.
Τα αρωματικά φύλλα δάφνης αποτελούν εξαγόμενο προϊόν και χρησιμοποιούνται ως άρτυμα στην μαγειρική. Επίσης, από τον καρπό και τα φύλλα παράγεται το δαφνέλαιο, το οποίο χρησιμοποιείται στη χημική βιομηχανία για την παρασκευή εντομοκτόνων.
Στην Ελλάδα η δάφνη συναντάται ως αυτοφυής αλλά κι ως καλλιεργούμενο είδος. Το φυτό ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Συγκεκριμένα, αποτελούσε ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Μέχρι και σήμερα, ταυτίζεται με την υπεροχή καθώς οι αρχαίοι Έλληνες και μετέπειτα οι Ρωμαίοι στεφάνωναν με δάφνη τους νικητές των αγώνων. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν κι ως θεραπευτικό φυτό λόγω των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η Πυθία του Μαντείου των Δελφών πριν δώσει τον χρησμό της μασούσε φύλλα δάφνης. Επίσης, το φυτό αναφέρεται και στα έπη του Ομήρου.