Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Asparagus acutofolius
Γένος: Asparagus
Οικογένεια: Asparagaceae / Ασπαραγοειδή
Συχνές ονομασίες: wild asparagus / Ασπάραγος ο οξύφυλλος, άγριο σπαράγγι, οβριά, αρκοαγρέλλι, κουτσαγρέλια, φρύγανο.
Ακανθώδες, πολυετές, ποώδες φυτό με πάρα πολλά αγκάθια με πλούσιο ριζικό σύστημα. Το βρώσιμο μέρος των σπαραγγιών λέγεται κορώνα.
Τα σπαράγγια ήταν φυτά γνωστά από την αρχαιότητα και χρησιμοποιούνταν πέραν της τροφής κι ως λαϊκό – παραδοσιακό φάρμακο, κυρίως ως διουρητικό, αφροδισιακό και κατά του πονόδοντου. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε αφέψημα από την αποξηρανθείσα ρίζα του “ασφάραγου” σε περιπτώσεις προβλημάτων του ουροποιητικού. Επίσης, συνιστούσε τη βρώση του για την αύξηση των πιθανοτήτων σύλληψης καθώς κι ως φάρμακο κατά της διάρροιας. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τα σπαράγγια ως τροφή των Θεών και τα είχαν αφιερώσει στη θεα Αφροδίτη.
Τα σπαράγγια αποτελούν ένα εξαιρετικό λαχανικό, πολύς χαμηλής θερμιδικής αξίας, απαραίτητο σε κάθε είδος δίαιτας καθώς είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και φλαβονοειδή, καθιστώντας το απόλυτο λαχανικό για την προαγωγή της καλής λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού.